Ja czasami jeszcze gram w 1 część The sims kiedy wszystkie pozostałe mi się już totalnie znudza. Ja kocham 1 za klimat i za to, że jest dużo trudniej niż w pozostałych częściach The sims.

Czasami zdarza mi się włączyć Jest to taka miła odskocznia od trójki w którą gram zazwyczaj. Jak tylko słyszę tą wesołą muzyczkę z intra to od razu przypomina mi się dzieciństwo Ta gra ma swój klimat, które go nie posiada żadna z kolejnych części.

Najbardziej nie mogę przeboleć w jedynce, że nie ma historii postępu i simy się nie starzeją ani nie rosną. Gdyby nie to to pewnie bym jeszcze czasami sobie pograł w 1.

Mam do TS1 ogromny sentyment, ponieważ to właśnie od tej generacji zaczęła się moja przygoda z tą grą, ale nie potrafię już grać w jedynkę... Jakieś pół roku temu dorwałam od znajomego edycję ze wszystkimi dodatkami. Zainstalowałam i podekscytowana zasiadłam do gry... po trzydziestu minutach grę wyłączyłam i odinstalowałam

The Sims to świetna gra, ale jak dla mnie już zbyt przestarzała. Trochę mnie to dziwi, bo często wracam nawet do starszych gier od TS1.

Majka Ćwir pisze:

Frosnese pisze:Mam do TS1 ogromny sentyment, ponieważ to właśnie od tej generacji zaczęła się moja przygoda z tą grą, ale nie potrafię już grać w jedynkę... Jakieś pół roku temu dorwałam od znajomego edycję ze wszystkimi dodatkami. Zainstalowałam i podekscytowana zasiadłam do gry... po trzydziestu minutach grę wyłączyłam i odinstalowałam

The Sims to świetna gra, ale jak dla mnie już zbyt przestarzała. Trochę mnie to dziwi, bo często wracam nawet do starszych gier od TS1.

Może za mało opcji w przeciwieństwie do dwójki czy trójki?

Bardzo możliwe. Chociaż chyba bardziej przeszkadzała mi kamera i brak "swobody ruchów".

Czasami pogram sobie w tą część, ale niestety nie przyciąga mnie ona zbyt mocno do grania.

The Sims 1 ma w sobie "to coś", co sprawia, że sięgając pamięcią do czasów, kiedy grałem w tę grę, czuję same pozytywne emocje. Gdy nie było jeszcze the Sims 2, nie odczuwałem żadnych braków w grze, jako że była to jedyna z serii i nie miałem porównania. Mimo grafiki 2D i "kanciastych" postaci był taki klimat, coś, co sprawiało niesamowite przeżycia. Każdy dodatek wprowadzał masę udogodnień i nowości i na premierę czekało się jak na szpilkach. Dzwoniłm do Media Markt i pytałem się, czy gra już jest w sprzedaży, bo przecież Internetu jeszcze nie było. Gra po prostu była, na tamte czasy, ponadczasowa i bezprecedensowa.

Obecnie mam wersję the Sims 8 in 1, czyli wszystkie dodatki w jednym i kiedyś założyłem sobie rodzinkę i grałem nimi w okolicy magicznej. Pamiętam, że gdy dziecko wychodziło brzydkie, to je paliłem i moi robili bara-bara w łóżku sercowym i kolejna kołyska i znowu sprawdzałem, czy dziecko ładne. Później udało mi się za pomocą programy Transmogrifier "wypakować" kołyskę i można było ją zakupić w trybie kupowania i postawić ich nawet kilka. Potem, gdy zmieniłem kompa, zapis gry przepadł i stworzyłem od nowa sima (mnie), wprowadziłem do jakiegoś startera, zaczął pracę i bez kodów prowadziłem go, aż będzie do stać na dom, jak go od zawsze nazywam, "z dwoma balkonami", ten z czerwonej cegły. To wszystko bez kodów, aż trudno mi uwierzyć, że się udało, a przyznam że w TS1 ciężko jest o dobry nastrój sima.

Ja obecnie wróciłam do gry w 1, bo mój system nie obsługuje już orgina. Więc na dobre wracam do gry w 1. Ta gra mi się nie znudzi chyba nigdy jest naprawdę bardzo zabawna i takie zwariowane historie można tworzyć xD. No i oczywiście to spadanie potrzeb naszych simow sprawia, że gra jest ciekawa i się nie nudzi. Ja już mam pomysł na historię, a nawet kilka pomysłów.

A gram sobie od wczoraj. Mój sim-self wreszcie poślubił marudną wybrankę, której ciągle coś nie pasowało. Ach te kobiety! Kacik jest profesorem na uczelni, a jego wybranka jakimś medium czy coś, jednym słowem mroczne sekrety ma. Mają córeczkę Magdę. Tak wyglądają razem w 3D.

A tu śpiewa w klubie karaoke:
https://www.bitchute.com/video/rerBr0p1JSc1/